Kolač

Jedrile su tvoje ruke duž lista,
granale se naše usne na vjetru,
a što dogodi se nama odista,
u potresu, ljubavnom epicentru?

Izgubljen mornar sad taži žeđ morem,
pomračeno sluti da se utapa,
ne želim ruho da ga vinom sperem,
u krvi jetkoj što gorki gutljaj stapa.

Ranjene zvijezde noći se plaše,
ruke su čiste od ljubavi naše,
podaj mi otok gdje sirene plaču.

O ljubavi muškarac pjeva ženi,
o istini slatkoj, sad uspomeni,
o životu, tom predivnom kolaču!

Zagreb,                                  7.4.2015.